Theo Smit, organisatorische duizendpoot

CAPELLE • Theo Smit nam onlangs afscheid van Stichting Leergeld Hollandsche IJssel en is in verschillende organisaties actief geweest. Inmiddels is hij een goede bekende van veel Capellenaren. 

“In 1972 begon ik als leraar economie aan de toenmalige ‘Glopper’, die inmiddels IJsselcollege heet”, vertelt hij. “Ik kwam van de basisschool, toen lagere school, in de wijk Feijenoord. Hier heb ik vijf jaar gewerkt. Er zaten toen veel achterstandskinderen op en dat is nog steeds zo. Ik heb geleerd dat je dan het best de mooie sinaasappelmethode kan gebruiken. Een bekend pedagoog zei ooit dat je in plaats van de kinderen bestraffend toespreken, je ze beter sinaasappels kunt geven. Zo laat je je autoriteit gelden, maar toont ook meeleven en sympathie. Volgens familiegebruik ben ik verder gaan studeren: economie aan de NEH, de huidige Erasmus Universiteit. Vervolgens ben ik conrector brugklas geworden, daarna ook conrector bovenbouw. De ambitie om baas van het geheel te worden, was er eerst niet. Maar, mijn leven hangt van toevalligheden in elkaar. Toen mijn collega wegging, werd ik toch rector op mijn eigen school. Ik heb er nooit spijt van gehad en ben dan ook 20 jaar rector van Glopper en IJsselcollege geweest.”

Smit was ook één van de oprichters van de Stichting Leergeld Hollandsche IJssel in 2007. “Ik ben lang secretaris geweest en de laatste vijf jaar was ik adviseur, toen ik had besloten om me iets terug te trekken. In mei dit jaar heb ik daar afscheid genomen. Leergeld heeft altijd een bijzondere plek in mijn hart ingenomen. Ik heb té vaak gezien hoe sommige mensen de eindjes aan elkaar moesten knopen om de boeken te betalen en hun kind zo een goede opleiding te bezorgen. Tot voor kort moesten boeken gewoon betaald worden. Gelukkig is dat veranderd. Onderwijs is gratis, maar er zijn nog steeds bepaalde dingen die je zelf moet betalen. Tijdens de coronacrisis heeft Leergeld een enorme dienst bewezen door met een bevriend IT bedrijf voor tablets te zorgen, omdat ook basisscholen grote problemen hiermee hadden. Leergeld hielp vanaf 2007 maximaal 100 kinderen en nu zijn er zo’n 2000 aanvragen, verdeeld over drie gemeentes. Heel leuk om te constateren dat Leergeld in die 15 jaar zo gegroeid is. Samen met mijn vrouw, die programmering doet, ben ik nog actief bij het Van Cappellenhuis, maar we stoppen uiterlijk eind 2023. Wat we daarna gaan doen, weten we nog niet.”

Annemarie van der Ploeg