Column - Overal subsidies aanvragen
Nieuws
766
keer gelezen
Ik kwam haar tegen, mijn oud-leerling. Oud geworden, drie kinderen gebaard en veel zorgen opgebouwd.
Op de vraag hoe het nu echt met haar ging antwoordde ze heel eerlijk. “Meester, het zijn zware tijden, al jaren en er komt geen einde aan.”
Voor veel oud-leerlingen blijf je voor altijd meester, een hele eer, dat dan weer wel. De meesten vertrouwen je in een kort tijdbestek soms in een mum van tijd al hun lief en leed toe.
“Weet u, alles is zo duur geworden. Ik ben na de scheiding van de zenuwen gaan roken en kan niet stoppen. Kost me een pakkie per dag, toch al gauw 11,10 euro. Mijn abonnement voor mijn mobieltje en die van de kids is al samen meer dan honderd euro. Ja, ze kunnen niet meer zonder toch? Dan mijn wifi ook al gauw 96 euro en dan kijken we ook nog tv via het illegale IPTV. Anders zo het helemaal te kostbaar worden.”
“En wat denkt u van kleding voor die gassies. Een paar sneakers doen ze twee maanden mee, hup weer 150 euro per kind. Boodschappen zijn al helemaal niet meer te betalen en nee, ik ga niet naar de Voedselbank. Daar ben ik te trots voor. Kennen mensen wel zeggen dat je moet stoppen, maar dat is niet zo eenvoudig hoor meester.”
Na een groot aantal voorbeelden aangehoord te hebben wijs ik haar op allerlei subsidies, van de Rotterdampas tot aan Stichting Leergeld. Ze heeft er wel van gehoord, zegt ze, maar het kost haar zoveel moeite om al die zaken aan te vragen.
Vervolgens noem ik de mogelijkheden in onder meer de informatiepunten in de vestigingen van de bibliotheek en het vorige week geopende informatiepunt Digitale Overheid in Schollevaar.
“Ja, dat is misschien wel een idee om daar eens binnen te lopen. Want weet u meester, soms zie je door de bomen het bos niet meer, zelfs het Schollebos niet. We komen veel te weinig buiten ook, ik weet het. Sporten is te duur en de games voor de kids zijn onbetaalbaar.”
Ik denk bij mezelf dat het een kwestie van prioriteiten stellen is, maar weiger het te zeggen. Wie in de soep zit, ziet de ballen niet drijven. Jouw wereldje is dan te beperkt.
C. Hulsbus