Column Sophie Dijkgraaff: Thuiskomen
Algemeen
60
keer gelezen
Oké, op papier is-ie van Rotterdam. Toch beschouw ik de Van Brienenoordbrug ook als de brug naar mijn huis. Vooral als ik er in het donker overheen rij kan ik enorm genieten van de skyline van de grote stad, om vervolgens de afrit naar de Abram van Rijckevorselweg af te zoeven naar het groene Capelle.
De eerste versie van de Van Brienenoordbrug, de derde vaste oeververbinding naar Rotterdam, is op 1 februari 1965 feestelijk geopend door koningin Juliana. Al snel na deze opening werd duidelijk dat de capaciteit niet toereikend was. In 1986 begon een grootschalig project dat voorzag in een verdubbeling van de Van Brienenoordbrug door het plaatsen van een tweede boog. Een hele onderneming.
De tweede brug, gebouwd in Zwijndrecht, moest voor plaatsing de Spijkenisserbrug, Botlekbrug en de Koninginnebrug passeren. Pers en publiek trokken erop uit om het plaatsen van het gevaarte mee te maken. Ik was er ook bij en zag hoe de nieuwe boogbrug aan kwam varen. De eerste auto’s raasden er op 1 mei 1990 overheen.
Een Rotterdams icoon
Nu, ruim dertig jaar later, staat er opnieuw groot onderhoud van de Van Brienenoordbrug op stapel. Rijkswaterstaat maakte bekend dat tussen 2025 en 2027 de brugkleppen aan de oostkant plus de verouderde onderdelen van alle motoren en installaties worden vervangen.
Op een werf wordt een nieuwe boogbrug gemaakt die de boogbrug richting Breda vervangt. De brugboog die daar nu ligt, gaat vervolgens naar de werf om te worden opgeknapt. Na renovatie vervangt deze brug de huidige boogbrug richting Den Haag.
Volgt u het nog? Inderdaad, het is een indrukwekkende operatie waarvan ik verwacht dat er weer veel toeschouwers op de been komen om het wisselen en de uiteindelijke vervanging van de tweede boogbrug, te bekijken. De Van Brienenoordbrug, een Rotterdams icoon maar ook de toegangspoort tot ons mooie Capelle.