Beheerders Schollebos: ‘Rommelige natuur hoort bij bos’

CAPELLE • Een uilenkast die uit de boom is gevallen, een achtergelaten wegwerpbarbecue of zand van het ruiterpad dat op het fietspad ligt; dat er altijd iets te doen is, blijkt tijdens een rondgang door het Schollebos. Groenbeheerder Johan van Zijl en Henk van Mullem (uitvoering) vertellen wat er komt kijken bij het onderhoud van Capelle’s grootste stuk groen. 

Wat opvalt bij het binnengaan van het Schollebos is de aanwezigheid van dode bomen en takken, die vaak op elkaar gestapeld zijn. Volgens Johan van Zijl, die advies geeft aan de gemeente en in de werkgroep Vrienden van het Schollebos zit, wordt dit bewust gedaan. “Wij krijgen geregeld klachten van bezoekers van het bos over de rommelige uitstraling van het bos. Maar dood hout hoort bij een echt bos; het heeft allerlei functies. Het houdt CO2 vast, maar biedt ook een schuilplaats voor allerlei dieren. Daarnaast kunnen honden door de stapels niet verder, zodat bodembroedende vogels veilig kunnen nestelen. Ook paddenstoelen krijgen zo een plek.”
“Dood hout is de basis van een bos”, vult Henk van Mullem aan. “Als je geen dood hout hebt, leeft er niets. Maar de rommelige aanblik roept soms verwarring op.”

Natuurvolgend bosbeheer
Het laten liggen van hout maakt deel uit van ‘natuurvolgend bosbeheer’, waarbij de natuurlijke processen van het bos gestimuleerd worden. “Toename van biodiversiteit door meer variatie en een aantrekkelijker uitziend bospark zijn daarbij doelen”, zegt Johan van Zijl. “Dit is opgenomen in de Visie Schollebos. Hierin staat dat het Schollebos bedoeld is voor bos, natuur, recreatie en beleving.”  

Recreatie
Het vlakke grasveld wordt vooral gebruikt voor reacreatie en evenementen. Er ligt een wegwerpbarbecue en kolen aan de basis van een boom; helaas ruimt niet iedereen hun afval op. Voorheen stonden hier betonnen elementen en een rooster daarop om te barbecueën, maar die werden geregeld gebruikt als openbaar toilet. Sinds kort liggen aan de rand van het veld daarom betonnen platen, speciaal aangelegd om op te barbecueën. De borden die dit aangeven ontbreken nog. Johan van Zijl: “We willen de borden plaatsen en de verouderde borden bij de entree een opfrisbeurt geven, met een stukje educatie erbij. Je zou het liefst alles tegelijk willen doen, maar dat gaat niet.”

Bosperceel
Het Schollebos bestaat naar schatting uit veertig procent ruimte voor ‘natuurgerichte recreatie’ en zestig procent voor natuur. Henk van Mullem legt uit dat een klein perceel, aan de kant van de Burgenbuurt, wordt gebruikt om het bos z’n gang te laten gaan. “Wij gaan hier geen onderhoud plegen en kijken wat het bos daar zelf gaat doen. Wij gaan dit jaar nog samenwerken met het Accent Praktijkonderwijs. Zij gaan vogelhuisjes maken die wij in dit stuk van het Schollebos gaan ophangen.”

Waterbeheer
In de toekomst zal het bos meer ingericht worden voor waterberging. Een nat stuk bos, aan de kant van de Ervenbuurt, wordt waarschijnlijk hiervoor ingezet. Johan van Zijl: “Wij kijken samen met het hoogheemraadschap van Schieland en de Krimpenerwaard of we een deel van het bos ‘s winters vol kunnen laten regenen en ‘s zomers een afgesloten gebied laten zijn, zodat het gebied eigen water kan opslaan. Daar moeten ook de soorten bomen op aangepast worden. Sommige bomen, zoals elzen en wilgen, houden van natte voeten en anderen niet. Als er op de droge stukken andere bomen staan, bevordert dat de soortendiversiteit.”

Het stuk bij het hondenstrandje waar met boomstammen het voetpad en ruiterpad afgescheiden zijn, wordt komend plantseizoen nog opgefleurd met een meidoornhaag, aldus Henk van Mullem. “De eerste planning was een haag, maar dat is te slap. Bij de stammen komt nog een meidoornhaag. Dan komt er ook weer nestgelegenheid en voedsel voor insecten en vogels.”

Het Capelse Schollebos werd in de jaren 80 aangelegd. Het is een groene buffer tussen de wijken Schollevaar, Middelwatering en Oostgaarde en het grootste groengebied binnen de gemeente Capelle aan den IJssel. Dit gebied heeft in de loop van de eeuwen verschillende keren een gedaanteverandering ondergaan, van een meer naar veenplassen en een polderlandschap.