Column Gerard Vermeeren: Italiaans Capelle

Capelle - Dit is de column van Gerard Vermeeren in de krant van deze week (editie Capelle).

Een blik op de plattegrond van Capelle aan den IJssel doet me versteld staan. De gelijkenis met het zuiden van Italië is verbazingwekkend. Oostgaarde Zuid vormt de hak met daarin de steden Lecce en Brindisi gelegen. Ook wordt er tegen een bal geschopt: alleen geen Sicilië dit keer maar Fascinatio. Straten als Désiehof en 2e Octaviolaan moeten het opnemen tegen plaatsen als Catánia en Palermo. Fascinatio wordt ook forser geraakt, een puntertje tegenover ‘op de wreef’ nemen zoals de laars van Italië doet. De Capelse laars is ook korter van stuk met daaruit voortkomend een rank onderbeen; Schollevaar Zuid en halverwege het onderbeen Schollevaar Noord. De enkellaars wordt gecompleteerd met Schenkel aan de voorzijde. De straat van Messina tussen het schiereiland en Sicilië wordt in Capelle gevormd door Kralingseveer, de Rotterdamse enclave binnen de gemeente.

De waarachtige gelijkenis van de plattegrond maakt mij nieuwsgierig naar andere Italiaanse invloeden. De pizzeria’s zijn te voor de hand liggend, maar het onderwijs van de van oorsprong Italiaanse Maria Montessori kreeg ook in Capelle navolging. Gedurende haar Nederlandse periode - vanaf 1946 - schoten Montessorischolen als paddenstoelen uit de grond. Aan de Reigerlaan in Capelle aan den IJssel kreeg haar onderwijsconcept gestalte. Vanaf 24 februari 1974 - 22 jaar na haar dood - had Capelle het Montessori onderwijs binnen de stadsgrenzen gehaald. Vanuit Noordwijk waar ze haar laatste rustplaats vond, zou de Italiaanse met tevredenheid instemmend hebben geknikt.

Van een ander orde is de Italiaanse invloed in Capelle van Philip de Wit. Hij ‘studeerde’ in 2013 aan de ijsuniversiteit van Bologna. Hier leerde hij ambachtelijk ijs te maken, om dit in 2014 uit te baten in de transparante ijssalon die pal naast het gemeentehuis is gelegen op het Amnestyplein.

Een Italiaans ijsje in mijn hand, een rij geparkeerde Vespa’s iets verderop en een stralende zon op een warme zomerdag. Op het rode stoeltje van het terras staar ik naar de azuurblauwe kleur van de metrobaan. Toch een beetje Italië in hartje Capelle.