Ingezonden: ‘Deed ik dat in mijn jeugd nu ook?’

Capellenaar Piet Koolmees stuurde dit ingezonden stuk: ‘Het afgelopen jaar hebben wij veel mooie foto’s gezien die natuur en (water)vogels in beeld brachten. Als bijna dagelijkse wandelaar in het Schollebos mag ik, en vele anderen met mij, daarvan genieten.

Hoewel de natuur de mens tot rust en overdenking kan brengen, worden deze basisfuncties nogal eens ruw naar de achtergrond verdreven als men, in stevig tempo doorstappend, plotsklap tot stilstand wordt gedwongen. En dat niet eenmaal, maar al voortgaande door het bos, vijf maal. Waarbij mij de gedachte voorkwam ‘deed ik dat in mijn jeugd nu ook?’ Nee, dat kan ik mij niet herinneren. Kattenkwaad, dat herinner ik mij nog wel, maar regelrechte, doelloze, vernieling? Nee, dat niet.

Waar gaat het eigenlijk om, wel bekijk de foto’s maar eens. Vijf afvalbakken doelloos in elkaar geslagen en uit de grond gerukt. Dit is al meerdere keren gebeurd, en ik weet dat op twee plaatsen de gemeente niet meer de moeite heeft genomen om er nieuwe voor te plaatsen.

Beste mensen, als u dit leest en ziet, denkt u er mogelijk niet direct bij na dat het onze kinderen of kleinkinderen kunnen zijn die dit gedaan hebben. Ze zullen het ons niet vertellen, als dit zo zou zijn.

Laten we echter wel bedenken dat deze, soms ontspoorde jongeren, wie of wat ze ook mogen zijn geweest in hun jeugd, mogelijk de bestuurders of psychologen zijn van over bijvoorbeeld 20 jaar. Misschien wel raadslid, wethouder, politieagent, burgemeester enz., kan allemaal gebeuren.

We mogen hopen dat in dat geval hun eigen voorgeschiedenis mag bijdragen aan het besef dat het kwaad wel bestraft moet worden, maar dat er nog hoop bestaat dat ‘alles sal reg kom als ons almal ons plig doen’.’