Column Gerard Vermeeren: De laatste!
Algemeen
43
keer gelezen
Capelle - Soms word ik herkend op straat, maar vaker niet. Ik draag een bril en soms de hele wereld op mijn schouders.
De vederlichte woorden misstaan bij de zwaarmoedige gestalte. De zwaarmoedige woorden worden niet toegeschreven aan het vrolijke voorkomen. Onherkenbaar tussen de zevenenzestig duizend inwoners van de middelgrote stad Capelle aan den IJssel.
Ongevraagd papier
Ik wijd het aan de NEE NEE-sticker die op menig brievenbus prijkt. De sticker die ervoor zorgt dat men ongevraagd papier buiten de deur kan houden. En ja, ik schrijf op en in het ongevraagd papier. Er worden er wekelijks eenendertig duizend van gedrukt, van de IJssel- en Lekstreek. Sinds februari 2017 schrijf ik er iedere twee weken een column voor. Ik weet niet of deze veel gelezen wordt. De online versie is enigszins bij te houden, maar de ongevraagde versie zie ik geregeld als verpakkingsmateriaal of in de kattenbak liggen. Zelfs natte schoenen worden ermee gedroogd. Ook vond ik ooit mijn woorden terug in een papier-maché creatie en als afplakmateriaal in een nieuwbouwwoning. Op de hoek van de Paulus Potterlaan en het Schilderspad kon ik mijn column op zijn kop teruglezen vanaf de straat. Van de honderdzes maal eenendertig duizend columns door de jaren heen kun je heel wat ramen afplakken. 3.286.000 stukjes column van 15 x 20 cm is al gauw 9.858.000 vierkante meter papier. Dat waren ruim veertig bomen voor alleen mijn columns door de jaren heen. Morgen koop ik vijftig bomen en doneer deze aan het Buitenfonds Staatsbosbeheer Nederland. www.staatsbosbeheer.nl/buitenfonds
En hierbij mijn laatste column voor de IJssel- en Lekstreek. De krant zal een nieuwe ‘look’ krijgen. Het was me een waar genoegen om 4 jaar voor u te hebben mogen schrijven in deze krant. Mijn columns zullen in het vervolg digitaal te lezen zijn op Facebook: Gerard Vermeeren - Schrijver. Ik hoop u daar te mogen verwelkomen.