Column - Steeds meer jeugd met klachten

22 februari 2023, 18:00 Algemeen

Zo.. dat is schrikken. Het aantal Capelse kinderen met een hoog risico op psychische problemen is in vier jaar tijd bijna verdubbeld. 

In het onlangs verschenen rapport “Hoe gaat het met de kinderen in Capelle’, viel in 2018 al 7 procent in die categorie, vier jaar later gaat het om maar liefst 13 procent. Dat betekent dat 1 op de 8 (afgerond) kinderen kans loopt op psychische problemen, met alle gevolgen van dien. Als (orthopedagoog/onderwijskundige) schrik ik enorm van dergelijke aantallen aangezien ouders deze lijsten hebben ingevuld. Uit ervaring weet ik dat wanneer je deze vragen aan kinderen stelt, de uitslagen nog schrikbarender zullen zijn aangezien een aantal ouders als een struisvogel de kop in het zand steekt en kinderen niet alles eerlijk vertellen. Mijn ex-master en post hbo-studenten riepen de afgelopen jaren ook al vaker om hulp. Immers, er zijn nog amper hulpverleners beschikbaar. 

Waar vroeger de kerk, de (sport)club, familie en (h)echt gezin de thuisbasis vormden, daar zijn nu de peergroepleden, oftewel de vrienden en relaties op straat de opvoeders. Google gerust eens op Bronfenbrenner. In de tijd dat Jan Wink en ik de leiding vormden van de Horizonvestigingen (begin deze eeuw) en namens alle Capelse basisscholen om maatschappelijk werk vroegen, werd er lachwekkend gedaan door een aantal toenmalige gemeenteraadsleden. “Op Capelse scholen kennen we amper problemen”, was het meest gehoorde antwoord. Uiteindelijk mocht ik van Ans Hartnagel een presentatie houden in de raad. We kregen een middag of ochtend voor drie scholen als try out. Zo ging het ook met zwemlessen. Wij pleitten voor een strippenkaart na schooltijd en dat werd gehonoreerd. Nu lees ik dat de helft van onze Capelse kinderen geen zwemdiploma heeft behaald. Daarmee scoren we 9 procent (!) lager dan de randgemeenten. Gelukkig toont deze gemeenteraad wel bereidheid om de kinderen op alle gebieden te helpen. Tevens is er volop geld beschikbaar. 

Laten we met elkaar hopen dat ouders zelf eerder aan de bel trekken en hulp vragen en krijgen bij de juiste personen. Dat ook scholen eerder hulp krijgen. Want kinderen behoren toch heen grote psychische problemen of zelfmoordneigingen te hebben. Inmiddels ken er ik er te veel die niet meer gered konden worden. En dat doet pijn, elke keer weer.

C. Hulsbus