• Wietze van der Laan en Janneke Kuysters onderweg met hun zeilboot Anna Caroline.
• Wietze van der Laan en Janneke Kuysters onderweg met hun zeilboot Anna Caroline. Foto: Privéfoto

Avontuurlijk echtpaar schrijft boek over wereldreis

Zeilend de wereld rond

Alles loslaten en vertrekken voor een wereldreis. Wietze van der Laan (60) en Janneke Kuysters (58) deden het. De twee voeren in 2015 met hun zeilboot Anna Caroline weg uit Gouda om vorig jaar pas terug te keren in Nederland. Hun belevenissen staan beschreven in ‘Nieuwsgierigheid als kompas’. Een ultiem reisboek, zeker niet alleen geschikt voor zeilliefhebbers.

"Als je eenmaal de wind in je haren hebt gevoeld, wil je niets anders meer”, verzekeren de twee vanaf hun zeilboot. Het interview is telefonisch, want de Anna Caroline ligt in de haven van Lelystad op ‘stootgaren', ofwel klaar om te vertrekken voor weer een trip. Een makkie dit keer, want de tocht voert naar Den Helder voor een presentatie van hun boek.
‘Nieuwsgierigheid als kompas' begint met een lesje in de kunst van het loslaten. "Dat is moeilijk”, erkent Wietze. "Natuurlijk waren we bij ons vertrek negen jaar geleden niet over één nacht ijs gegaan, maar het daadwerkelijke ‘ontspullen', je baan opzeggen en afscheid nemen is best een ding.” Janneke aanvullend: "Toen we elkaar voor het eerst ontmoetten, bleken we dezelfde wens te hebben: ooit een wereldreis maken. Als ijkpunt daarvoor hadden we onze vijftigste verjaardag gekozen. Daar hebben we alles voor in het teken gezet. We zeilen allebei van jongs af aan, dus ons vervoermiddel stond eigenlijk al vast.”
In het masterplan stond ook de geplande route beschreven, die langs alle continenten voerde. Onder de vele bestemmingen aansprekende namen als Patagonië, Paaseiland, Tasmanië en Alaska, waarbij ze alle tijd namen om verder dan de haven te kijken. Ze rondden de drie grote kapen: het zuiden van Zuid-Amerika, Australië en Zuid-Afrika. Desnoods tegen de stroom in. "Zeilers willen het liefst voor de wind varen. ‘Aan de wind' heb je veel golfslag, de boot ligt schuin en je ‘hobbelt' letterlijk over het water, maar je moet niet altijd de makkelijkste weg kiezen."
Janneke verhaalt in het boek over de nacht toen ze in een 'elektrische storm' terechtkwamen: ‘Blikseminslagen overal om ons heen, verticaal en horizontaal, aangevuld met een striemende regen'. Nu zegt ze in het algemeen over het noodweer dat ze onderweg trotseerden: "Het engste is eigenlijk de letterlijke stilte voor de storm. Als je weet wat er gaat komen. Gelukkig zijn we ervaren zeilers en hebben we een sterke boot.” Het dieptepunt onderweg was het overlijden van dierbaren, onder wie de vader van Wietze, waardoor ze even terug in Nederland waren. De verleiding om hier te blijven was niet groot. "Onze boot, die toen in Chili lag, was (en is) ons huis. Je hebt de knoop doorgehakt, je leidt een ander leven. Wel was onze laatste kans om dat seizoen de 'Pacific' over te steken verkeken. We moesten wachten en hebben toen acht maanden door Zuid-Amerika getrokken. We reisden heel basic: de rugzak achterop en we sliepen in hostels. Het leidde tot prachtige ervaringen.”
Ook de coronaperiode ging aan de avonturiers niet voorbij. "We gingen voor anker op de Malediven, maar daar mochten we de boot niet af. Hoewel niet ziek, waren ze veel te bang voor ons. Ruim honderd dagen lagen we in quarantaine. De enige lichaamsbeweging bestond uit rondjes zwemmen om de boot en heen en weer lopen over het dek. Ondertussen was het bloedheet. Gelukkig waren we niet de enigen in de ankerplaats, waardoor we nog enig contact met andere mensen hadden. Toen we eindelijk van boord mochten en voor de eerste keer weer vaste grond onder onze voeten voelden, konden we nog geen 500 meter lopen. Onze spieren moesten weer wennen.”
Hoogtepunten onderweg waren het natuurschoon, de culinaire hoogstandjes overal ter wereld, maar vooral de gastvrijheid en de vele vriendschappen. Wietze: "Mede door onze landreizen, dus van de boot af, waren we eigenlijk voortdurend aan het immigreren. We hebben vriendschappen voor het leven gesloten. Met collega-reizigers, maar ook met locals."
In augustus 2021 waren ze terug in Nederland. Ze blikken terug op een fantastisch avontuur en zijn niet van plan hun leven van voor de wereldreis op te pakken. Janneke: "Ik denk niet dat we nog kunnen aarden op kantoor. Gelukkig kunnen we met het schrijven van reisverhalen en fotografie voor internationale zeilbladen in ons levensonderhoud voorzien." Gouda was voor hun reis ruim twintig jaar hun thuis en Janneke's moeder woont in Schoonhoven: "Daarom zoeken we een huis in de Krimpenerwaard, om dicht bij familie en vrienden te zijn. Ondertussen blijven we reizen. Volgend jaar zomer staat een reis gepland naar de Lofoten, een eilandengroep in Noorwegen."
Ondertussen werken ze hard aan de promotie van hun boek, dat dankzij de aansprekende schrijfstijl van Janneke lekker wegleest. Het reistweetal tot slot: "Het is een boek voor zowel dromers als mensen die daadwerkelijk van plan zijn om een grote reis te gaan maken. Onze ervaring is dat als je iets echt wilt, je dat ook kunt verwezenlijken. Geen mitsen en maren, gewoon doen. Maak je droom waar."'
'Nieuwsgierigheid als kompas' kost 19,99 euro en is zowel online als in de boekhandel verkrijgbaar.