'Ik speel in een team dat nooit opgeeft'
kralingse veer • Mede dankzij twee treffers van verdediger Mark de Borst boekte CKC vorige week zijn eerste overwinning in de derde klasse. Dat smaakt naar meer.
"Het gebeurt me niet vaak dat ik twee keer scoor in één wedstrijd", kijkt De Borst glimlachend terug op zijn productieve bui in het thuisduel met LMO, vormgegeven via een rake kopbal en een dito vrije trap. "Ik dat soort situaties trek ik graag mee naar voren. Het is natuurlijk lekker als dat ook wat oplevert", lacht De Borst. "Maar het allerbelangrijkste was dat we de eerste driepunter wisten binnen te halen. Het moet er uiteindelijk toe leiden dat we ergens in de middenmoot gaan eindigen en wellicht 'onderweg' een periodetitel kunnen meepikken. Uiteindelijk willen we met kleine stappen verder klimmen om op termijn naar de tweede klasse te promoveren. Ik denk dat we voldoende kwaliteit hebben om dat doel te bereiken. We hebben alleen in de eerste wedstrijden van deze competitie moeten wennen aan het hogere tempo en de weerstand van tegenstanders."
Zelf geldt Mark de Borst als een 'kind van de club'. "Ik ben inderdaad opgegroeid bij CKC", glimlacht hij. "Als eerstejaars senior besloot ik echter de overstap te maken naar DCV in Krimpen omdat ik daar op een hoger niveau kon voetballen. In totaal heb ik drie seizoenen op het Waalplantsoen gespeeld. De eerste twee seizoenen verliepen voor mij prima: ik stond elke week in de basis en we promoveerden naar de zondag-eerste klasse. Het jaar er op volgde jammer genoeg degradatie. Er kwam vervolgens een nieuwe trainer en ik belandde op de bank en moest in het tweede elftal gaan spelen. Ik was het daar niet mee eens. Met de wijsheid van nu zou ik de situatie destijds anders hebben aangepakt en had ik misschien assertiever moeten zijn. Maar goed, da's een koe in de kont kijken. Ik besloot om terug te keren naar CKC. Dat had twee redenen: mooie herinneringen en het feit dat het de club maar niet lukte om naar de derde klasse te promoveren. Het is heerlijk dat we de stap afgelopen seizoen hebben kunnen zetten. Ik voel me helemaal thuis in dit team. Ik maak deel uit van een elftal dat nooit opgeeft en goed met elkaar omgaat. Een vriendenteam dus, dat na afloop van een training of wedstrijd graag nog even blijft hangen in de kantine. Ja, da's genieten."
Jan Timmer