Column - Het is weer bijna marathonweekend
AlgemeenMenig Capellenaar kijkt reikhalzend uit naar de NN Rotterdam Marathonevenementen van komend weekeinde. Het is alweer de 41ste editie en ik heb ze allemaal gezien, vaak van heel dichtbij, soms als deelnemer.
Ik ken een aantal Capellenaren die deze dagen geen handen schudden en thuis hun werkzaamheden verrichten. Alles om maar niet besmet te raken en zondag aan de start te kunnen staan. Capellenaren vormen na de Rotterdammers de grootste groep lopers.
Afgelopen zondag vond de Marathon van Parijs plaats en het viel op dat er wel erg vroeg (vanaf 9:00 uur) werd gestart en dat er bijzonder weinig publiek langs het parcours stond. Er werd gestart nabij de Arc de Triomphe en de finish was nabij Bois de Boulongne op een kil stuk straat. Totaal anders dan finishen op de Coolsingel tussen tienduizenden enthousiastelingen.
In Rotterdam woonden we jarenlang nabij het 30 kilometer-punt, op de plek waar de deelnemers het Kralingse Bos in- en uitgaan. Mijn moeder had zelfs op de Boezemlaan het beste uitzicht. De eerste edities zagen we de lopers drie keer langskomen en stond er amper publiek. Wie nu na het bos de Boezemstraat inloopt, wordt gedragen naar de finish, mits die kerel met de hamer niet achter je aankomt of opeens voor je staat. Dan pakken de Crooswijkers je bij je lurven, tillen je op je voeten en duwen je als het ware naar de Coolsingel. Daar stond ik vele edities klaar om toppers en recreanten te interviewen.
En ieder jaar dacht ik hetzelfde: vanaf morgen ga ik weer trainen voor volgend jaar. Maar kanker en allerlei vervelende kwalen zorgden ervoor dat het bij aanwezig zijn bleef, ook al was het aan de start/finish en in het stadhuis, dichterbij kwam een buitenstaander niet. Zelfs enige tijd voor de organisatie werken maakten dat gevoel van zelf deelnemen niet meer goed. Anno nu is zelfs een kwartier aan de finish staan al te veel en dus rest niets anders dan de sportdag van het jaar via de televisie te bekijken. Moraal van dit verhaal: stel niet alles uit tot later. Immers, er zijn meer mensen met hamers die op je loeren. Voor je het weet lig je knock-out of wankel je op je benen. Veel succes, lopers!
Cor Hulsbus