Afscheid nemen in huiskamersfeer
AlgemeenCAPELLE • Vanaf mei is er in Capelle een afscheidshuis; een meer huiselijke variant van een uitvaartcentrum.
De Capelse uitvaartondernemer Monique Maurik ziet een lang gekoesterde droom in vervulling gaan: in mei hoopt zij ‘Afscheidshuis aan den IJssel’ te openen. Zij wil met haar nieuwe afscheidshuis een huiselijk gevoel creëren voor nabestaanden. “Het moet voelen als thuis. Ik wil weg van het steriele; het is al zwaar genoeg”.
In de vierde week van januari is de verbouwing van start gegaan in het pand aan de Kompasstraat en even daarvoor zijn Monique en haar familie al begonnen met sloopwerkzaamheden in het gebouw. Ondanks dat Monique met haar onderneming is verbonden aan de franchise Monuta, heeft zij de vrije hand gehad bij het plannen van het afscheidshuis. “Ik heb op allerlei vlakken mijn zin gekregen”, licht zij toe. “Mijn doel is om een sfeer te creëren zoals die in een huiskamer is, zodat nabestaanden een ontspannen en gerustgesteld gevoel krijgen. Er komt ook een bar in. Het moet een informele omgeving worden die anders is dan de meeste mensen gewend zijn rondom een uitvaart. Duurt de bijeenkomst wat langer dan gepland? Geen probleem. Het mag allemaal wat minder gehaast, wat minder stijfjes en minder zakelijk in de uitvaartwereld en dat probeer ik met dit afscheidshuis te realiseren. De bar en comfortabele banken in de woonkamer zullen daarbij helpen”.
Naast vertrouwdheid streeft Monique naar kleinschaligheid. “De coronatijd heeft ons geleerd dat intieme uitvaartdiensten erg mooi kunnen zijn. Idealiter is er straks plaats voor zo’n dertig mensen, met als optie dit uit te breiden naar maximaal vijftig mensen”.
Een ander idee van Monique Maurik is het kosteloos aanbieden van nazorg in het afscheidshuis. “Dat kan zijn door praatavonden over rouw en verlies, informatieavonden of zelfs workshops waarbij rouwverwerking vaak ongemerkt plaatsvindt”.
De uitvaartonderneemster was al sinds 2014 op zoek naar een plaats voor haar gedroomde afscheidshuis in Capelle. “Bij veel panden was het allemaal ‘net niet’; soms was de prijs te hoog en soms de locatie té troosteloos”. Per toeval ontdekte zij de beschikbaarheid van het pand aan de Kompasstraat, onderaan de IJsseldijk en enkele voetstappen verwijderd van het kantoor van haar huidige uitvaartonderneming. “Na die ontdekking ging alles ineens in sneltreinvaart”.