‘Bandenprikker’ handelde uit boosheid, wilde aandacht en hulp

REGIO • In de bandenprikzaak is een gevangenisstraf van 20 maanden (acht voorwaardelijk), klinische opname en begeleiding geëist. De ‘bandenprikker’ zou uit frustratie en een noodkreet om hulp hebben gehandeld. Dit bleek tijdens de zitting op 1 juni in de rechtbank van Rotterdam. De 34-jarige J.B bekent in november vorig jaar honderden banden in Capelle en verschillende plaatsen in de Krimpenerwaard lekgestoken te hebben. 

In totaal heeft de bandenprikker 360 banden lek gestoken en is door 317 mensen aangifte gedaan; sinds de laatste pro forma zitting in maart zijn nog meer aangiftes binnengekomen. Naast banden van auto’s had de bandenprikker het ook gemunt op verschillende scooter- en vrachtautobanden. In de tenlastelegging van de officier komen twee andere feiten naar voren: insluiping in een woning in Krimpen a/d Lek en het stelen van een fiets en tractorsleutel op een boerenerf.

Geen werk
Volgens J.B., die twee dagen na zijn aanhouding het leksteken van de banden bekende en zelf bij de zitting aanwezig was, ging het in die periode niet goed met hem. Hij was zijn werk en inkomen verloren, nadat hij ontslag had genomen en daarna dacht aanspraak te maken op een ww-uitkering. “Ik kon niets”, blikt hij terug. “Ik had nog eten in de koelkast voor een week en wist niet hoe het daarna verder moest. Na mijn hele leven gewerkt te hebben, had ik nu geen werk meer. Daardoor werd ik boos, vooral op de overheid.”

Op de vraag van de rechter waarom B’s situatie leidde tot nachtelijke ‘strooptochten’, antwoordde de verdachte: “Al een paar dagen voor het banden steken was ik ‘s nachts op stap. Ik ben een actief persoon en ik kon ook overdag slapen.” In zijn boosheid ging J.B. naar eigen zeggen ‘experimenteren op banden’, een activiteit die ‘opwindend’ was om te doen. Achteraf volgde spijt. “De mensen van wie de auto’s zijn kende ik niet en ik dacht niet na over de financiële gevolgen. Tegen hen wil ik zeggen dat het mij spijt en ik er alles aan ga doen om het terug te betalen. Alleen heb ik nu geen geld.”

Naast het leksteken van de banden acht de officier het stelen van een fiets en tractorsleutel en insluiping in een huis in Krimpen a/d Lek bewezen. De strafeis: twintig maanden gevangenisstraf (waarvan acht voorwaardelijk) met twee jaar proeftijd, opname in een forensische kliniek en daarna begeleiding door reclassering. Volgens de officier hebben het grootschalige karakter van de zaak en de maatschappelijke onrust tot deze eis geleid.

Schadevordering
In totaal zijn 151 schadevorderingen ingediend; ongeveer de helft van het totaal aantal mensen dat aangifte heeft gedaan. Dat kan liggen aan het feit dat mensen de schade al via de verzekering of hun werkgever hebben afgehandeld, of dat de claims nog niet binnen zijn gekomen. In totaal gaat het om een bedrag van ruim 40.000 euro. De advocaat van J.B. is niet te spreken over de manier waarop sommige slachtoffers hun vordering hebben ingediend. “De meeste mensen hebben het keurig gedaan, met reële kosten en bonnetjes bijgesloten; mijn complimenten daarvoor. Mijn cliënt heeft geen verweer tegen mensen bij wie hij één band heeft lek geprikt - en dat geldt voor de meeste gevallen. Echter, er zijn mensen die een slaatje lijken te slaan uit de situatie. Zoals mensen die geen bonnetje hebben ingediend - zo’n tien procent - en mensen die aangifte hebben gedaan van krassen op hun auto, die rond dezelfde tijd zouden zijn aangebracht. Ik vraag u om deze claims af te wijzen.”

De officier gaat mee in dit voorstel voor de vergoedingsregeling; het aanbrengen van krassen op voertuigen is ook niet in de tenlastelegging opgenomen. Dat geldt ook voor uitspraken die J.B. tijdens verhoren heeft gedaan. Hij zou bij het politiebureau in Capelle - waar hij ook banden lek prikte - gedacht hebben dat hij ‘een agent zou gaan pakken’, maar hij richtte zich toch op banden uit angst voor een vuurwapen van de agent en een lange gevangenisstraf. Daarnaast zou hij tijdens een ‘momentopname’ gefantaseerd hebben over seks met de dochter van de bewoners, die aanwezig was in de woning waar hij naar binnen sloop. Deze uitspraken ‘verontrusten’ de officier. 

Experts die J.B. onderzochten zijn het erover eens dat hij verminderd ontoerekeningsvatbaar was tijdens de feiten. Hij zou in een psychose hebben gezeten. Volgens de psychiater zou hij volledig ontoerekeningsvatbaar zijn, maar volgens de psycholoog slechts verminderd. Dit is gebaseerd op verklaringen waarin de verdachte aangaf rationele keuzes te hebben gemaakt, zoals het stelen van spullen om zo zijn geldzorgen op te lossen en zijn bewust onopvallend handelen - in het donker en met bivakmuts op. De advocaat van J.B. volgt de psychiater in diens rapport. “Conflicten die hij zag waren gebaseerd op waanbeelden. En het is heel goed mogelijk om in een psychose rationele keuzes te maken.” 

Alle partijen hopen op een snelle opname in een kliniek. 

De uitspraak volgt op 15 juni.