Marjorie uit Capelle heeft een heel groot kerstdorp!

Capelle - Het begon met een paar huisjes neerzetten. Twintig jaar geleden begon Marjorie Dollekens met haar kerstdorp. Inmiddels is het een groot dorp geworden van ongeveer 7,5 meter lang, 3 meter breed en 1,15 meter diep. Eind oktober begint ze met het neerzetten van alle huisjes, poppetjes, de spoorbaan en de trein. Ze doet er een week over om alles af te hebben en laat het grote kerstdorp minstens tot half januari staan om ervan te genieten.

Door Annemarie van der Ploeg

“Ik ben er twintig jaar geleden mee begonnen. Eerst waren het een paar huisjes en dat heb ik geleidelijk aan steeds uitgebreid, voornamelijk via rommelmarkten, Marktplaats, de kringloop maar ook met huisjes die ik van een lieve collega kreeg. En natuurlijk ga ik op de eerste dag na kerst naar het tuincentrum, want dan is alles heel goedkoop te krijgen. Het is gewoon creatief bezig zijn”, vertelt Dollekens.

Het opbouwen van het geheel geeft Dollekens al veel plezier. “Het neerzetten en de energie erin steken, zijn zo leuk. Dan denk ik: “Hoe ga ik het nou precies neerzetten?” Maar ik zet het wel steeds ongeveer hetzelfde neer. De boerderij is het minst verlicht en ook bij de televisie moet het niet te fel licht zijn. Op het bruggetje moet een spotje schijnen en het bos staat achteraan. Water en gras maak ik allemaal zelf. Het zijn in principe een paar kale platen met een paar poten eronder waar alles op staat. Ik heb alles zelf bekleed. Als je onder de platen kruipt, weet je niet wat je ziet, maar ik heb geprobeerd alles zo veel mogelijk weg te werken. Het lukt niet altijd. Ik heb geen voorbeeld voor het kerstdorp gehad. Alles was eigen initiatief.”

“Ik heb het dorp met de bergen niet op deze manier ingericht omdat ik van de bergen hou. Je ziet iets en denkt: “Dat is wel leuk, dat hoort erbij.” Op een gegeven moment ga je verder nadenken wat er wel leuk zou zijn. Dat je bijvoorbeeld bergen vanuit de vensterbank laat komen. Je zorgt dat er een beetje diepte in komt. En er zijn bergen waar ook huisjes op staan. Je wordt creatief; van de boerderij ga je naar de speelplaats, daarna de stad in, naar de markt en dan het bos in. Er zit een soort opbouw in. Een jaar geleden heb ik gezegd dat dit het wel moet zijn, maar inmiddels ben ik alweer verder. Er is een notarishuisje bij gekomen en dat komt volgend jaar waarschijnlijk ergens anders te staan. Misschien wil ik de notaris wel aan de rand van het bos zetten. Zo loop je dan in je eentje te denken. Ik vind het kerstdorp heel gewoon maar ik ga het anders zien als er iemand meekijkt en zegt wat er allemaal leuk is. Voor diegene die binnen komt is het heel speciaal en door de reacties en het enthousiasme ga je er zelf ook heel anders naar kijken. Dan word je zelf ook weer enthousiast.”

Dollekens heeft nog wel meer hobby’s. “Ik krijg keyboardles van een vriendin en heb ook een hond. Ik doe vrijwilligerswerk bij de politie. Van een collega kreeg ik een paar huisjes en ook een keer een doos vol huisjes met mij naam erop. Ik wist niet wat ik zag.”