CVV Zwervers: Negentig jaar ‘dat familiegevoel’

Capelle - In de verhalen over de roemruchte geschiedenis van CVV Zwervers komt één woord steeds naar voren: ‘familiegevoel’. “Deze club is mijn thuis’”, zegt erelid Thijs Arts. Zijn clubgenoten Wout Visser, Ed Verzijden en Kees Seip kunnen het beamen. Zij ervaren het net zo.

Door Jan J. Timmer

Van het Zwervers-kwartet is Ed Verzijden de enige die nog altijd voetbalt. Begin dit jaar werd hij vanwege zijn 50-jarig spelersjubileum geëerd met een speciale jubileumwedstrijd, waarbij Thijs Arts (82) als scheidsrechter fungeerde. “Het was een onvergetelijke dag”, zegt de uit een originele Zwervers-familie afkomstige voetballer, die als ‘eind-vijftiger’ nog wekelijks zijn balletje trapt in het derde elftal. “Dat begint met het klimmen der jaren wel pittiger te worden”, geeft de rechtsback toe. “Sprintduels aangaan met tegenstanders van in de twintig, dat valt niet altijd meer mee. Mijn snelheid begint af te nemen, hè. In conditioneel opzicht red ik het overigens nog wel.”

Curieus genoeg speelde Ed Verzijden anders dan zijn broers Martin en Roel, nooit in het eerste elftal. “Ik ben er nooit voor gevraagd”, glimlacht hij. “Ik denk wél dat ik het aan gekund had.” Wout Visser haalde de hoofdmacht wél en vormde jarenlang een stabiele factor in Zwervers 1. “Ik werd in 1961 lid van Zwervers na eerst een paar jaar bij Capelle te hebben gevoetbald. Op zondag voetballen was voor mijn ouders in mijn jonge jeugd onbespreekbaar. Ik weet nog goed dat ik op de Dag des Heren tóch regelmatig bij Zwervers te vinden was. Ik ging dan eerst naar zondagsschool om vervolgens snel naar ‘de voetbal’ te gaan om naar Zwervers 1 te kijken.”Als speler in het blauw-wit maakte Wout Visser fraaie sportieve hoogtepunten mee, waaronder de promotie uit de GVB naar de vierde klasse KNVB en een nieuwe stap omhoog naar de derde klasse. Vervolgens werd hij trainer bij zijn vereniging en voetbalde hij nog vele jaren samen in een veteranenteam waarin hij samen met onder andere Ed Verzijden gouden tijden beleefde.

Thijs Arts kwam met Zwervers in aanraking toen zijn zoon Vincent er ging voetballen. “Dat was in 1968 op het toen gloednieuwe sportpark Couwenhoek”, herinnert de oud-secretaris en scheidsrechter zich nog goed. “Twee jaar later trad ik toe tot het bestuur. Zwervers had in die tijd bij de Goudse Voetbal Bond geen al te beste naam. Ik was dan ook ongelooflijk blij toen we promoveerden en van de GVB af waren. Op de kampioensfoto in de krant prijkt een spandoek waarop we dat de heren in Gouda nog even goed inwreven. Twee dagen later moest ik verantwoording afleggen, ha ha! Dat deed ik met veel genoegen!” Voormalig keeper Kees Seip is van het viertal de enige die heden ten dage zitting heeft in het bestuur. Ook hij is, met een onderbreking van enkele jaren, al lang aan CVV Zwervers verbonden. “Ik ben ongelooflijk trots hoe goed het CVV Zwervers gaat”, zegt hij. “Dat was een jaar of zeven geleden wel anders. De vereniging verkeerde zowel financieel als organisatorisch in een diepe crisis die zo diep insneed dat over het opheffen van Zwervers werd gesproken, We hebben toen met een groep van vijftien, twintig man de koppen bij elkaar gestoken. Het oude bestuur had zeker de beste intenties, maar het was ook duidelijk dat er iets moest gebeuren om het voortbestaan veilig te stellen. Dat is gelukt. Met Ger Jacobs als voortreffelijke voorzitter. Zwervers staat er nu niet alleen uitstekend voor, de club heeft ook een visie waar ze mee verder kan. Zelf fungeer ik als secretaris en dat terwijl ik mijn vrouw ooit beloofd had nooit deel uit te gaan maken van een bestuur, haha!”

Arts, Verzijden, Visser en Seip behoren zo langzamerhand tot de oude garde van hun vereniging. Een club die in de loop er decennia pieken en dalen meemaakte en kerngezond zijn negentigste verjaardag viert met een receptie komende vrijdagavond. Een vereniging ook met een goed georganiseerde en veelbelovende jeugdafdeling, een flink aantal trouwe vrijwilligers en het beroemde Internationale Jeugdtoernooi dat jaarlijks rond Pinksteren een breed scala aan internationale topclubs naar sportpark Couwenhoek trekt. Ondanks de ontwikkeling van de club topt een moderne sportvereniging, blijft het familiegevoel kaarsrecht overeind. “Dat zie je op feesten en bij droevige gebeurtenissen”, weet Ed Verzijden. “Op zulke momenten blijkt hoeveel mensen zich aan de vereniging én hun clubgenoten verbonden voelen. “Klopt als een bus”, zegt Lid van Verdienste Wout Visser. “Zwervers zit diep in je. Ik merk dat als mensen mijn club bekritiseren. Dan voel ik diep van binnenuit een bepaalde instinctieve drift opkomen, ha ha! Ik straal dan uit dat je van ‘mijn cluppie’ af moet blijven.”

De liefde voor Zwervers is ook bij erelid Thijs Arts in grote mate aanwezig. “Het is altijd fijn om hier te komen en bekenden te ontmoeten”, zegt de nestor van het kwartet. “De vereniging heeft zelfs een positieve invloed op mijn gezondheid! De voorbije jaren ging het niet echt goed met me, maar toen me gevraagd werd of ik de erewedstrijd van Ed Verzijden wilde komen fluiten, heb ik de knop omgezet. Ik ben op mijn manier gaan werken om weer wat fitter te worden en dat is me gelukt. Ik liep met een stok maar die kon na verloop van tijd de kast in. Op mijn 82e maakte ik zo mijn rentree als scheidsrechter. Man man, wat heb ik genoten.”

Mooie verhalen van vier mensen die ontelbare blauw-witte herinneringen hebben aan de club die in 1930 op een weiland van een boer aan de Kerklaan zijn eerste jaren beleefde en later via Capelle-West op Couwenhoek belandde. Dat kleine clubje van toen groeide uit tot een voetbalbolwerk. Genoeg redenen om vrijdag het glas op te heffen tijdens de speciale jubileumbijeenkomst.