Column: partyschoenen of kleistampers?

Hoewel ik verzot ben op pumps met méga hoge hakken, loop ik tegenwoordig op schoenen die gerust plat genoemd mogen worden. Nou ja, niet op feesten natuurlijk. Daarvoor duik ik met liefde in de donkere krochten van mijn schoenenpark om een stel heipalen op te vissen. Onder een partydress horen nou eenmaal partyschoenen, toch? Goed, waarom schrijf ik u dit?

Innerlijke rust

In mijn zoektocht naar innerlijke rust, hoog nodig door al dat coronagedoe, stuitte ik op een artikel dat uitleg gaf over de voordelen van blootsvoets in contact treden met moeder aarde. Dat wilde ik weleens uitproberen. Dus reisde ik afgelopen week af naar het Land van Fluweel, waar zo’n pad is aangelegd. 

Nu denkt u misschien na het lezen van het woord ‘fluweel’ dat het blotevoetenparcours zacht aanvoelde. Welnee, boomstronken en waterpartijen moesten overwonnen worden om de eindstreep te halen. Een hele ervaring maar oh, wat miste ik mijn partyschoenen! Lekker mindful werkte het wel. 

Doordat ik constant bezig was met het ontwijken van vervelende objecten, verdwenen dagelijkse zorgen. Achteraf kan ik u vertellen dat ik een grasveld prefereer boven een voetenmassage op het blotevoetenpad. 

Nu ik het toch over gras heb, binnenkort start het voetbalseizoen weer! Uiteraard onder bepaalde coronamaatregelen – hoe men dat juichen gaat voorkomen … – maar toch. We kunnen weer meeleven met alle clubs. 

Benieuwd of ze net als de jeugdafdeling van v.v.Capelle ook nieuwe tenues gekregen hebben. Voor de oude tenues werd een prima bestemming gevonden. Die werden geschonken aan Sunday Foundation in Sierra Leone van Sander de Kramer, die er ontzettend blij mee is. Voetbal, ik kijk uit naar komend seizoen. 

Op platte schoenen. Ja, voetbal is een feestje, maar hoe graag ik daar ook op palen naartoe swing, komend seizoen mogen we alleen maar springen bij een doelpunt. Dan komen kleistampers beter van pas!