Mooie herinneringen aan Cady’73
Algemeen
447
keer gelezen
Capelle - Dennis Williams werkte jarenlang bij basketbalvereniging Cady’73 in Capelle aan den IJssel om daarna zijn vleugels uit te slaan naar Noord-Brabant en België.
Door Jan Timmer
Aan de Lijstersingel zien ze hem nog af en toe. “Ik blijf aan Cady verbonden en sta nog steeds op de trainerslijst”, vertelt Williams. “Dat betekent dat ik altijd bereid ben om clinics te geven of een gasttraining te verzorgen. Want mijn liefde voor de club blijft, ondanks het feit dat ik nu alweer twee jaar elders werk.”Dat ‘elders’ is tweeledig. Bij Achilles’71 in Nuenen is Dennis Williams (42) actief als hoofd jeugdopleiding, coach van het Dames 1-team en begeleider van de clubtrainers. Daarnaast werkt hij bij onze zuiderburen als Meisjes -16 trainer/coach van Hasselt BT, een basketbalclub die deel uitmaakt van een samenwerkingsverband van verenigingen die het basketbal in België naar een nog hoger niveau willen tillen. “Het totale project heeft als naam Limburg Lizzards”, vertelt hij. “In België behoort basketbal tot de grotere sporten. Dat heeft alles te maken met de aandacht van de media. Die is een stuk groter dan in Nederland. Daardoor ligt ook het sportieve niveau hoger, zeker bij de mannen. Het vrouwenbasketbal beweegt zich eveneens in een opgaande lijn. Je ziet dat steeds meer Belgische meiden gaan basketballen. Ik ben één van de schakels in de opleiding van deze groep. Machtig mooi om te doen.” Over zijn werkzaamheden bij Achilles’71 is Williams al even enthousiast. “Toen ik daar twee jaar geleden begon bestond de vereniging uit vier teams. Inmiddels gaan we richting de tien. We hebben een heel progressief ingestelde voorzitter die samen met het bestuur de focus op de jeugd heeft gelegd. Dat zou eigenlijk iedere club moeten doen. Als je je zorgen maakt over je toekomst, begin dan met het ontwikkelen van je jeugdafdeling. Dat betaalt zich uiteindelijk altijd uit in een levendige vereniging.”
Bij Cady’73 gingen Williams en zijn collega-trainers destijds dezelfde weg. Met het hoogste meidenteam kwamen de Capellenaren zelfs uit op het hoogste niveau. “Het was een geweldige tijd. Echt genieten. Ik kom zo af en toe nog speelsters uit die periode tegen. Sommige spelen nog bij Cady, anderen zijn uitgewaaid naar hoger spelende clubs. Beide vind ik mooi, want ik sta er voor de basketbalsport en vind het prachtig als mensen genieten van hun sport en zich ontwikkelen. Bovendien mag je het als club als een compliment beschouwen wanneer jouw speelsters worden weggehaald door sterkere clubs. Dat is namelijk een bevestiging van jouw kunde als opleider. Zelf heb ik ook veel profijt gehad van mijn jaren bij Cady. Ik heb me er in een fijne sfeer kunnen ontwikkelen in mijn vak. Alleen om die reden al laat ik de vereniging nooit helemaal los en ben ik altijd bereid om weer eens wat voor de club te gaan doen. Vooralsnog ben ik vooral in het zuiden actief. Fulltime, mooier kan niet voor een echte liefhebbers als ik. Wat is er mooier dan van je passie je werk te maken?!”