Worstelen met Groot Capels Dictee

CAPELLE - Capellenaar Guus de Lange mag zich komend jaar dé taalpurist van Capelle aan den IJssel noemen. Met slechts twaalf fouten won hij gisteravond de tweede editie van het Groot Capels Dictee. Of beter gezegd ‘dichtee’, want stadsdichter Miranda de Haan had de tekst in dichtvorm geschreven. Wie tijdens de feestdagen nog een leuk spelletje zoekt: onderaan dit bericht staat het gehele dictee waarmee u de taalkennis van uw tafelgenoten kunt testen.

Zo’n veertig deelnemers worstelden in de raadzaal van het gemeentehuis met de tientallen moeilijke woorden in het dictee. Woorden als cadansen, doowop, a-capellakoor, gehashtagd, ruisdaelluchten, picaresk en getipp-ext bleken ware struikelblokken. Het gemiddelde aantal fouten lag rond de dertig. Drie kandidaten eindigde op een gedeelde tweede plaats, met veertien fouten: Dian van Gelder uit Zoetermeer en Capellenaren Arie Molenaar en Diana Rozendaal.

Match
Terwijl de jury alles nakeek gaf Iris Penning een optreden. De Eindhovense singer-songwriter bleek een bijzonder goede match bij het ‘dichtee’: haar nummers zijn doorspekt met poëtische teksten, waarmee ze haar levenservaringen beschrijft.

De volledige tekst van het dictee:

CAPELS DICHTEE

Het is nog even 2016, een bluesy repetitie van de dagen,
met dan plotsklaps de cadansen van te vroeg afgestoken vuurwerk.
Zelfs de metro klinkt als doowop met wat muzikaal gevoel,
op het Stadsplein rept een brassband zich door het continue stadsgewoel.

In het centrum scrollen jongeren slalommend rond de wifi’s,
hun selfies instagrammend als de souvenirtjes
van getrukeerde skivakanties. Maar ze ontwijken,
zonder op te kijken, wuivende dennenbomen
in een warme luchtstroom van verrijdbare terrasheaters,
waarbij gewatergolfde pensionado’s van hun glühweintjes genieten.
O ja, het zijn voorlaatste dagen. Rodelantaarndragers
die hun weltschmerz eruit janken in secondelange klanken.
Zo staat tout Capelle in de rij bij de oliebollenkramen,
of haast zich jachtig stattend langs de met sneeuw besprayde ramen.
En trending is het a-capellakoor van twitterende ambtenaren,
dat de ad remste nieuwjaarswensen straks
via socialemediakanalen gehashtagd zal herhalen.

Want het jaar knijpt ertussenuit. De zeitgeist klappertandt een pietsje.
Weg fietst het langs de IJssel, het zestienjarig kind van oostenwind
en ruisdaelluchten, dat ons picaresk ontvluchtte.
En als de nieuwetijdsouders die wij zijn,
zullen we vergoelijkend excuses maken:
ons voorbije jaar was sowieso te groots voor het servet
en te kleinzerig voor het tafellaken. Puberteitscrises
zijn verfoeilijk moeilijk; en zo meer gênant geoha in die trant.

Oké, genoeg gegrapjast ermee: er is niets oubolligs of passés
aan dit helpdeskcentennium in spe. Wij groeien weer een jaarring mee
– en deden hupsakee, superbe schrijvend mee aan dit Groot Capels Dictee.
Hèhè! Het is geschreven, het wordt verbeterd,
een getipp-ext jaar voor in de boekjes.