Angelique Donders kan het niet laten

Capelle - Je ziet het niet vaak: vijftigers die nog deel uit maken van een eerste team. Cady’73-Basketbalster Angelique Donders is zo’n bijzondere sportster.

Door Jan J. Timmer

“Ik roep nu al een paar jaar dat dit mijn laatste seizoen is”, glimlacht ze. “En toch ga ik, als puntje bij paaltje komt, ‘gewoon’ weer verder, ha ha! Het is het spelletje dat ik nog steeds zo leuk vind. Ik ben alweer 38 jaar actief in deze sport, heb op alle niveaus gespeeld, tot aan Eredivisie toe in mijn vroegere woonplaats Tilburg. Na mijn verhuizing naar Capelle aan den IJssel werd ik lid van Cady. Nooit spijt van gehad. We hebben door de jaren heen steeds leuke eerste teams gehad. ook nu weer met een leuke mix van jonge meiden en ervaren rotten. Ik ben met mijn 52 de op één na oudste speelster van de ploeg. Het wachten is op de doorbraak van meer jonge basketbalsters. In dat geval doe ik met plezier een stapje terug. Echter, zo lang ze me nodig houden en mijn lichaam het volhoudt, ga ik nog maar even door, haha!”

In maart van dit jaar dacht ze daar - tijdelijk- anders over. Angelique Donders was teruggekeerd van wintersport en voelde zich ziek. “Ik had erge hoofdpijn en voelde me flink grieperig. Terugkijkend mag je constateren dat het corona-achtige klachten waren. Het kostte me ook een behoorlijke tijd om weer in conditie te komen. Vervolgens kwamen de corona-maatregelen en lag ook het basketbal stil. Pas in de zomer ben ik weer wat gaan trainen. Ik voelde me gaandeweg aansterken en was op een gegeven moment ‘competitieklaar’. Na drie wedstrijden echter werden de maatregelen strenger en gingen de teamsporten in de ban. Dat was best balen, want ik voelde me weer hartstikke lekker in mijn vel zitten. Maar goed, het is niet anders. Laten we hopen dat het seizoen straks weer hervat kan worden. De basketbalbond heeft voor november al weer wedstrijden gepland staan, maar ik geloof niet dat er dan gespeeld gaat worden. Het zou zo maar eens januari 2021 of nog later kunnen worden. Ik reken gewoon nergens op, dan is de teleurstelling ook minder groot wanneer het programma opnieuw verschoven wordt.”

Binnen Cady’73 geldt Angelique Donders als een ervaren speelster met verdedigende kwaliteiten. “Ik vind het leuk om tegenstanders moeilijk te maken en tegelijkertijd mijn jonge ploeggenoten te helpen. Zij moeten straks, samen met de jonge talenten achter hen, Cady verder helpen. We hebben gelukkig een goede jeugdopleiding, alleen blijft de doorstroming naar Dames 1 lastig. Het feit dat we geen tweede vrouwenteam hebben, is nu extra jammer. In zo’n ploeg kun je als jonkie even acclimatiseren. Dat missen we nu.”