Column - De jacht op de palinggladde prikker
Algemeen
2.559
keer gelezen
Het was bijna een week lang één voor allen, allen voor één. Een man, want dat was duidelijk te zien op camerabeelden, vond het blijkbaar leuk om honderden banden lek te prikken. In Capelle, Krimpen, Lekkerkerk, Ammerstol en Bergambacht, overal werd op hem geloerd. Wie in een groepsapp zat of ergens iemand sprak kreeg al snel het onheilspellende nieuws mee. Ik kreeg zelfs berichten uit het hele land. Capelle was dagenlang landelijk nieuws, alleen het geniale duo van Even tot hier had nog geen item aan de bandenprikker gewijd. In onze straatvriendenapp Latje trap, van oud(e) veteranen Guido, Jerry en Marco, was de prikker het gesprek van het uur. Telkens zette iemand anders een gerucht, persbericht of nieuwsfeit in deze groepsapp, soms tot grote ergernis of verbazing.
Want hoe kon het dat deze palinggladde prikker (titel voor Suske en Wiske?) nog steeds niet was gepakt. In andere apps ging het vooral over welke straffen deze man verdiende of wat men hem zou aandoen als….”Hij is van mij, als ik hem zie, met of zonder mes.” Of “als ik hem te pakken krijg, prik ik hem lek.” De emoties liepen soms behoorlijk op. Wijk- en buurtagenten en andere collega’s zoals Jacques Lems en Martin van der Marel offerden heel wat vrije (avond-/nachturen) op om de dader te pakken. Hulde hiervoor en ik denk dat ik namens velen spreek dat men dit in grote delen van Capelle flink heeft gewaardeerd. Op Bureau Rijnmond zag ik opeens de dader op enkele meters voor mijn auto langslopen, het mes in de hand.
Ik ben, en ik denk velen met mij, nu vooral benieuwd naar het motief. Was deze man in de war, zoals zovelen waar momenteel geen hulp meer voor beschikbaar is, of heeft hij iets tegen auto’s? Volgens Martin van der Marel leek het er op alsof hij spanning en gevaar opzocht. Je moet immers maar durven ‘inbreken’ bij de politie. Een van de agenten herkende hem en wist hem zelfs te wonen. Dankzij een Krimpense bewoner werd de man gepakt.
Oftewel, hoe een man opeens de saamhorigheid in straten en buurten verhoogde met zijn acties. Er werd gepraat, ‘gehuild’, gelachen, geklaagd en men vond elkaar, in de app en op straat.
Cor Hulsbus